Cerkiew greckokatolicka  Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny w Radymnie stała przy ul. Cerkiewnej. W lipcu 1905 r. spaliła się cerkiew drewniana, wybudowana w 1806 r. Pożar wybuchł od łaźni żydowskiej i objął budynki probostwa i cerkiew. Przez rok służbę bożą odprawiano w kościele rzymskokatolickim.

 Jesienią 1906 r. przystąpiono do budowy nowej świątyni. Autorem projektu był ukraiński architekt inż. Wasyl Nahirnyj, który zaprojektował ponad 200 cerkwi w Galicji. W 1907 r. budowa cerkwi utknęła na skutek konfliktu między komitetem budowy cerkwi a proboszczem parafii greckokatolickiej. W listopadzie w wyniku konfliktu odszedł ks. Nykołaj Prus-Wysniewskij, a przyszedł ks. Kornylij Kuzyk. On to dużą część funduszy pozyskał od polskich ofiarodawców oraz od cesarza Austro-Węgier Franciszka Józefa I. Cesarską dotację upamiętniono marmurową tablicą umieszczoną przy wejściu do cerkwi. W 1911 r. budowę zakończono, a 26 maja 1912 r. nową cerkiew poświęcił greckokatolicki biskup przemyski Konstiantyn Czechowycz.

W czasie I wojny światowej, zwłaszcza podczas bitwy pod Radymnem w 1915 r., cerkiew w wyniku ognia artyleryjskiego uległa znacznemu uszkodzeniu. Po remoncie kopuł, dopiero w 1929 r. świątynia została odnowiona.

Po II wojnie światowej, gdy władze komunistyczne zdelegalizowały Kościół greckokatolicki w Polsce, świątynia krótko służyła jako kościół rzymskokatolicki. W 1947 r. w cerkwi urządzono magazyn materiałów budowlanych, a w maju 1961 r. świątynię zburzono. Obecnie na jej miejscu znajduje się boisko szkolne, a w budynku plebanii był początkowo sklep, który został zburzony w tym samym czasie co cerkiew.

(WikiCom)