Drukuj

Na terenie przemyskiej dzielnicy Bakończyce wznosi się XIX-wieczny pałac, należący niegdyś do książąt Lubomirskich, jednego z najprzedniejszych polskich rodów arystokratycznych, a obecnie będący siedzibą Państwowej Wyższej Szkoły Wschodnioeuropejskiej.

Piętrowy, niewielkich rozmiarów (jedynie 30 pomieszczeń) pałac bakończycki został wybudowany w latach 1885-1884 przez słynnego krakowskiego architekta Maksymiliana Nitscha, w modnym podówczas stylu eklektycznym. Zaprojektowany na rzucie prostokąta, na osi wschód-zachód pałac, na skutek braku przez Lubomirskich wystarczających środków finansowych nigdy nie został w pełni ukończony. Obok pałacu zaprojektowano dość duży, bo liczący nieco ponad 7 ha park, w którym urządzono staw z owalną wyspą, do którego prowadziła aleja kasztanowa. Całość założenia otaczało od strony miasta kute ogrodzenie, a drogi do pałacu strzegła wspaniała kordegarda.

Po zakończeniu II wojny światowej w zdewastowanym pałacu działał Zespół Szkół Rolniczych. Zmieniony został całkowicie układ pałacowych pomieszczeń, a park ogołocony z najcenniejszych drzew, które poszły pod topór wraz z budową boiska szkolnego, celowo zaplanowanego w jego środkowej części.

Z dawnego folwarku słynącego na przełomie XIX/XX wieku z niezłego browaru i znanej w całej Galicji hodowli ogierów do naszych czasów zachował się budynek rządcówki, dwie oficyny, budynek folwarku, spichlerz oraz rozpadające się pozostałości jednej ze stajni dworskich.