Drukuj

W 1770 r. w Jasienicy Rosielnej powstała przedziwna świątynia: niby drewniana, o konstrukcji zrębowej, jednak o imponującej dwuwieżowej fasadzie zachodniej, imitująca barokowe fary miejskie. Do 1881 r. kościół kryty był gontem, obecnie dach pokrywa blacha. Na prawej wieży w XIX w. miejscowy kowal z Orzechówki zamontował zegar.

Kościół pomyślano także jako mauzoleum rodowe Załuskich, zbudowano zatem krypty grzebalne pod prezbiterium. Fundatorami obiektu byli dziedzice Jasienicy, starosta chęciński Ignacy hrabia Załuski oraz jego żona Marianna z Dębińskich. Fara przybrała wezwanie Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny.

Wchodząc do wnętrza świątyni zachwyca jej bogaty, rokokowy wystrój powstały głownie w latach 90. XVIII w. Piękny ołtarz główny w centralnym miejscu mieści obraz „Koronacja Matki Bożej” prawdopodobnie z końca XV w. W miejscu łączącym prezbiterium z nawą zobaczymy barokową ambona z rzeźbą Matki Bożej Niepokalanie Poczętej. Kolejna rzeźbiarska grupa  - „Pasja” - spoczywa na wygiętej belce tęczowej, na której zachowała się informacja dotyczące czasu zakończenia budowy świątyni w 1770 r. oraz jego konsekracji w 1798 r.

Na ścianach świątyni umieszczono liczne tablice epitafijne dobrodziejów świątyni – głównie z rodziny Załuskich. W 1870 r. znany freskant Jan Tabiński ozdobił ściany i stropy świątyni polichromią.

W kruchcie świątyni na ścianie wisi osobliwa pamiątka: nadpalony krucyfiks z drewnianego kościółka św. Antoniego, który znajdował się na cmentarzu i spłonął w listopadzie 1970 r. Przy kościele, na wzniesionej w latach 20. XX w. dzwonnicy zachował się średniowieczny dzwon z XV stulecia, pochodzący z pierwszej jasienickiej świątyni.

Arkadiusz Bednarczyk