Drukuj

 

Miasto Pilzno, leżące na zachodniej grani województwa podkarpackiego, omijane przez linię kolejową i nowo wybudowaną autostradę, może poszczycić się świątynią posiadającą bogatą historię sięgającą w odległe czasy średniowiecza.

 

Parafia w Pilźnie istniała już ponoć w połowie XIII w., a jej założycielami byli benedyktyni z Tyńca. Widoczną dzisiaj bryłę kościół, istniejący już za czasów Kazimierza Wielkiego, otrzymał po wielu przebudowach i remontach pod koniec XV w. Do świątyni dobudowano boczne nawy, podwyższono prezbiterium i nawę główną. Od zachodu dostawiono potężną wieżę, która w 1536 r. uległa zniszczeniu w czasie kolejnego pożaru budowli. W 1580 r. odbudowano ją na nowo. Piękne gotyckie wnętrze zostało przekształcone w wyniku dokonanej ok. 1701 r. barokizacji. Wówczas to prezbiterium i nawa główna otrzymały sklepienia kolebkowe, a w poł. XVIII w. nakryto wieżę barokowym hełmem, zastąpionym w II poł. XIX w. ostrołukowym i zamontowano na wieży zegar (obecny z 1892 r.).

Sklepienie pokrywa wykonana na początku XX w. polichromia secesyjna autorstwa Karola Zyndrama Maszkowskiego, współpracującego przy dekoracji sklepień kościoła Mariackiego w Krakowie. Kamienny ołtarz główny z obrazem „Chrzest Jezusa w Jordanie” ufundował w 1887 r. ks. prałat Ignacy Wieniawa Długoszewski. Ołtarze przy tęczy są neogotyckie i sprowadzone zostały przy końcu XIX w. z Tyrolu. Najcenniejszym zabytkiem jest stojąca w prezbiterium późnogotycka figura Madonny z Dzieciątkiem z ok. 1500 r. pochodząca – jak się przypuszcza – z warsztatu Wita Stwosza.

Na zewnątrz ta kamienno-ceglana świątynia opięta jest przyporami, w prezbiterium posiada charakterystyczne dla architektury gotyckiej okna ostrołukowe z witrażami wykonanymi w początkach XX w.

Arkadiusz Bednarczyk

 

fot. 1 Szkicowany wizerunek Pilzna od strony północnej z połowy XIX w.    fot. Creysmon07/WikiCom

fot. 2 Rynek w Pilznie na początku XX w.        fot. Creysmon07/WikiCom