Aktualności

Muzeum Regionalne w Stalowej Woli działa prawie 20 lat. W tym czasie kilkanaście razy otrzymało za swoją działalność prestiżową nagrodę przyznawaną przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w konkursie na Wydarzenie Muzealne Roku „Sybilla”. Także w tym roku tzw. „Muzealny Oscar” trafił do Stalowej Woli. Tym razem jest to wyróżnienie przyznane w kategorii „wystawy historyczne i archeologiczne” za wystawę „Stacja Rozwadów. Między Lwowem a Krakowem”.

W konkursie Wydarzenie Muzealne Roku Sybilla 2016 w jedenastu kategoriach rywalizowało 225 muzeów z całej Polski. Konkurs organizowany od 40 lat jest najważniejszą formą uznania osiągnięć w polskim muzealnictwie.

Stalowowolskie Muzeum znalazło się w gronie laureatów w kategorii „wystawy historyczne i archeologiczne”. Jury doceniło nową wystawę stałą „Stacja Rozwadów. Między Lwowem a Krakowem”, która została udostępniona zwiedzającym w kwietniu 2016 r.

‑ Nasza wystawa stała cieszy się dużym zainteresowaniem nie tylko wśród zwiedzających, ale także wśród specjalistów z dziedziny wystawiennictwa czy architektury wnętrz. Doceniane są  zarówno treści merytoryczne, unikatowe eksponaty o charakterze regionalnym, jak i atrakcyjna, nowoczesna aranżacja plastyczna. Jej twórcy nie są jednak anonimowi. Pamiętajmy, że jest to wyróżnienie dla całego zespołu, pracującego nad jej ostatecznym kształtem przez wiele miesięcy – powiedziała Lucyna Mizera, dyrektor Muzeum Regionalnego w Stalowej Woli.

 

Projekt Gminy Zagórz „Kompleksowa ochrona dziedzictwa kulturowego na terenie MOF Sanok – Lesko – adaptacja ruin Zespołu Klasztornego Karmelitów Bosych na centrum kultury w Zagórzu” uzyskał dofinansowanie w kwocie 5 314 934,51 zł  ze środków RPO WP na lata 2014-2020.

Dzięki jego realizacji nastąpi odbudowa i rozbudowa budynku dawnego foresterium z przeznaczeniem na centrum kultury. Jednocześnie zostanie zrekonstruowana zabytkowa, klasztorna studnia, która zyska cembrowinę z zadaszeniem. Będzie można dojść do niej korzystając z nowych ciągów komunikacyjnych.

Ruiny klasztoru o.o. karmelitów bosych usytuowane są na malowniczym wzgórzu, z trzech stron otoczonym wodami rzeki Osławy. Budowę klasztoru zakończono przed 1730 r. Jest to zespół barokowy o charakterze obronnym, wzniesiony z miejscowego piaskowca. Fundatorem klasztoru był Jan Franciszek Stadnicki. Do ruin prowadzi brama w murach obronnych, zaopatrzona w otwory strzelnicze, skierowana na jedyną drogę wiodącą niegdyś bezpośrednio do klasztoru. Obecnie do ruin można dojść ul. Klasztorną lub ul. Rzeczną W obrębie murów znajdował się kościół, klasztor, dwie baszty, piętrowa kordegarda, budynki gospodarcze. W 1772 r. wybuchł pożar, który wyrządził znaczne szkody w zabudowaniach, klasztor odbudowano aczkolwiek nigdy nie odzyskał swej dawnej świetności. Kolejny pożar w 1822 r. zniszczył całkowicie wiązanie dachowe klasztoru, a po 7 latach nastąpiła likwidacja klasztoru.

Liczba osób odwiedzających zagórski Marymont nieustannie rośnie, w ostatnich latach szacowana jest na poziomie ok. 20 tysięcy rocznie. Dzięki zaplanowanym rozwiązaniom architektonicznym budynek foresterium będzie dostępny dla osób niepełnosprawnych. Zostanie w nim zaaranżowana cela zakonnika, przewidziano również pomieszczenia do promocji produktów regionalnych, punkt informacji turystycznej, restaurację wraz zapleczem gastronomicznym, salę wirtualnej rzeczywistości, salę projekcyjno-filmową, salę ekspozycyjno-konferencyjną, pracownie artystyczne, pomieszczenia socjalne wraz zapleczem sanitarnym, zaplecze magazynowe oraz toalety.

Szacowana wartość inwestycji wynosi ponad 8,5 mln zł. Oprócz kwoty dofinansowania Gmina Zagórz będzie mogła odzyskać także podatek VAT w wysokości ponad 1,6 mln zł.

fot. Lowdown/WikiCom (1), UMiG Zagórz (3)

Obraz olejny „Anemony w zielonym wazonie” Tadeusza Makowskiego - sygnowany „Makowski Paris” - znalazł się w zbiorach rzeszowskiego Muzeum Okręgowego. Od lat znajdował się w depozycie Muzeum Narodowego w Krakowie, a jego właścicielem była osoba prywatna. Kosztował 125 tys. zł, z czego 96 tys. zł to dofinansowanie Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, reszta kwoty dołożył Urząd Marszałkowski Województwa Podkarpackiego.

 

„Piękny obraz „Anemony w zielonym wazonie” został namalowany ok.1916 r. w harmonijnej tonacji barwnej. Tło zostało stworzone krótkimi pionowymi pociągnięciami pędzla, kilkoma odcieniami jasnego błękitu w różnym natężeniu farby tworząc ową „srebrzystość”. Blat okrągłego stolika został pomalowany brązową farbą, położoną poziomymi plamami, a smukły i wysoki, zielony wazon ma ciemny kontur i jasny blik. Znaczną uwagę artysta skupił na oddaniu wyjątkowego piękna tychże roślin ozdobnych, które „założył” wyraźnymi plamami wielobarwnymi; czerwonych, kremowych, białych i żółtych kwiatów dopełnionych liśćmi i jasnozielonymi trawami, prezentując swoje mistrzostwo. Spektakularna barwa ukazuje wrażliwość Tadeusza Makowskiego na piękno natury.

Według słów historyka sztuki  prof. Ireny Kossowskiej: „Makowski malował na deskach i dyktach o małym formacie martwe natury o wąskiej, wysmakowanej kolorystyce opartej na dwutakcie różów i szmaragdowych zieleni, dopełnionych tonami żółcieni i brązów”. Dzieło artysty Tadeusza Makowskiego należy do niezbyt licznych utworów (utrzymanych w tej stylistyce), podejmujących tą problematykę. Obraz posiada średniej wielkości wymiary (w świetle ramy:44.5 x 36.5 cm, łącznie z ramą: 69,7 x 55,5 cm) i jest sygnowany; ma stylową ramę, typu „paryskiego”.

Kompozycja Tadeusza Makowskiego „Anemony w zielonym wazonie” uzupełnia zbiór martwych natur i jest istotnym dopełnieniem Galerii Malarstwa Polskiego Muzeum Okręgowego w Rzeszowie. Zakup tego oleju na desce był możliwy dzięki dofinansowaniu ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz środków z budżetu Województwa Podkarpackiego i wzbogaca wiodącą w regionie kolekcję dzieł najwybitniejszych malarzy polskich”.

oprac. kustosz Maria Stopyra

{cwgallery}

„Anemony w zielonym wazonie” zostaną pokazane szerszej publiczności podczas najbliższej „Nocy Muzeów” w sobotę, 20 maja br.

W Przyborowie (gm. Czarna, powiat dębicki) znajdują się ruiny dworu zaprojektowanego w stylu zakopiańskim przez Stanisława Witkiewicza. Jego budowę – na zlecenie Mikołaja Reya (1866-1932) - ukończono w 1894 r.

Dwór składał się z parterowego, prostokątnego korpusu, opatrzonego na osi ryzalitem wejściowym oraz piętrowych, prostokątnych, ustawionych doń prostopadle skrzydeł bocznych. Całość nakrywały osobne dla każdej części, tak charakterystyczne dla góralszczyzny, strome dachy z okapami wysuniętymi przed lico murów. W dachu korpusu umieszczone zostały niewielkie lukarny doświetlające strych, zwieńczone tego samego kształtu daszkami. Ryzalit wejściowy, zamknięty trójkątnym szczytem, poprzedzał filarowy ganek nakryty dwuspadowym daszkiem. Córka Mikołaja Reya, Helena Jabłonowska (1895-1977), która wyszła za mąż za księcia Józefa Jabłonowskiego, była ostatnią właścicielką Przyborowa.

W 1944 r., w wyniku dekretu PKWN o reformie rolnej, majątek upaństwowiono. Dwór, zaadaptowany na potrzeby gospodarstwa ogrodniczego, w 1970 r. spłonął częściowo. Otaczający go park krajobrazowy, opadający dwoma tarasami w kierunku południowym, gdzie znajduje się staw, zachował jeszcze czytelne założenie. Ocalały liczne drzewa – pomniki przyrody. Widoczne są także resztki alei lipowej, prowadzącej w obręb zabudowań oraz podjazd z owalnym klombem.

Zdjęcia: www.spuscizna.org (przedwojenne), ze zbiorów Muzeum Szkolnego I LO w Dębicy (stan zniszczeń po II wojnie światowej) i Arkadiusz S. Więch (współczesne)

W dniach 13-14 maja br. (sobota-niedziela) w murach Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej oraz na Zamku w Krasiczynie zorganizowane zostaną uroczyste obchody 150 rocznicy urodzin księcia kardynała Adama Stefana Sapiehy. Będzie to dobra okazją do przypomnienia sylwetki jednego z największych hierarchów Kościoła katolickiego w Polsce.

Kardynał Sapieha urodził się w Krasiczynie, naukę i doświadczenie zdobywał m.in. we Lwowie, Krakowie, Rzymie, a biskupem krakowskim był przez 40 lat, od roku 1911 do swej śmierci w 1951 r.

Cel edukacyjny wydarzenia to przedstawienie historii życia kardynała Sapiehy jako przykładu patriotyzmu i poświęcenia się dla najbardziej potrzebujących, zwłaszcza ofiar dwu wojen światowych. Jego cel naukowy to zebranie podczas sesji grupy naukowców, którzy wiele pracy poświęcili na studiowaniu spuścizny po kardynale Sapieże, a podczas sesji naukowej będą mogli przedstawić wyniki swych prac zainteresowanej publiczności, po czym referaty z sesji naukowej zostaną opublikowane w specjalnym jubileuszowym wydawnictwie.

I wreszcie cel kulturalny - w murach Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej zostanie zrealizowany poprzez wystawę, która prezentowana będzie od 13 maja do 2 lipca br. Na wystawie zaprezentowane będą okazałe obiekty z najważniejszych polskich muzeów, jak np. z Zamku Królewskiego na Wawelu, z Muzeum Katedralnego na Wawelu, z Muzeum Narodowego w Krakowie i wielu innych. Wystawa i sesja naukowa mają stać się także okazją do spotkania Polaków z kraju i zagranicy, wywodzących się z rodów arystokratycznych i mających związki również z rodem Sapiehów. Ma to za cel popularyzowanie zasługi wielu rodów książęcych w historii Polski.

 

Program obchodów:

 

13 maja br. (sobota)

Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej, budynek główny

12.00 - otwarcie wystawy „Przywrócić pamięci. 150 rocznica urodzin księcia kardynała Adama Stefana Sapiehy, 1867-1951”,

13.00 - projekcja filmu „Książę” o życiu i działalności kardynała Sapiehy.

 

14 maja br. (niedziela)

kościół św. Marcina w Krasiczynie

11.00 - msza św. w dniu urodzin Adama Stefana Sapiehy, pod przewodnictwem abpa Józefa Michalika biskupa seniora.

Zespół Zamkowo-Parkowy w Krasiczynie

14.00-16.00 - sesja naukowa poświęcona życiu i działalności kardynała Sapiehy,

16.00-17.00 projekcja filmu „Książę Niezłomny” o życiu i działalności kardynała,

17.30 - koncert „Te Deum” w wykonaniu Orkiestry Filharmonii Podkarpackiej, Archidiecezjalnego Chóru „Magnificat”, Przemyskiego Chóru Kameralnego Towarzystwa Muzycznego w Przemyślu, Chóru Wydziału Muzyki Uniwersytetu Rzeszowskiego. W programie: arie modlitewne i pieśni oraz muzyka instrumentalna m.in. Fryderyka Chopina, Mieczysława Karłowicza i Wojciecha Kilara.

turystyka smaki zielone eprocarpathia