Letni Pałac Lubomirskich to zabytkowa, późnobarokowa rezydencja z elementami rokoka, znajdująca się przy alei Lubomirskich w Rzeszowie, w sąsiedztwie zamku bastionowego. Powstała w latach 90. XVII w. na terenie dawnej winnicy Mikołaja Spytka Ligęzy.

Obecny budynek zaprojektował prawdopodobnie Tylman z Gameren. Rozbudowano go w połowie XVIII w. za czasów Hieronima Augusta Lubomirskiego, kiedy nadwornym architektem był inż. Karol H. Wiedemann. Pałacyk uzyskał w efekcie modną w tym czasie formę maison de plaisance. W jego otoczeniu znajdował się rozległy ogród z oranżerią, zwierzyńcem i altaną w stylu chińskim. Od początku XX w. budynek należy kolejno do rodzin Kostheimów i Nieciów.

W ostatnich latach budynek mieścił placówki naukowe Uniwersytetu Rzeszowskiego, aż do lipca 2013 r. kiedy to nieruchomość odzyskali sądownie ostatni, przedwojenni właściciele - rodzina Nieciów. Od nich zakupiła ją Okręgowa Izba Lekarska w Rzeszowie, która prowadzi w nim remont i prace konserwatorskie.

Na zdjęciach: widok pałacyku na planie Wiedemana z 1762 r. w pierwotnym otoczeniu parkowym, stan obiektu na początku XX w. i obecnie prowadzone prace remontowe (wrzesień 2016 r.).