W kościele farnym śś. Wojciecha i Stanisława w Rzeszowie, w części gotyckiego prezbiterium, trwają prace przy zespole witraży zaprojektowanych i wykonanych - w latach 1957-1959 - przez Tadeusz Wojciechowski. Przedstawiają one m.in. sceny z życia św. Stanisława.

Konserwację przeprowadza małżeństwo Czesława i Ryszard Siudakowie z Wiązownicy w ramach współpracy z firmą Macieja i Anety Filip z Rzeszowa. Oprócz tych prac wykonywane są dodatkowe przeszklenia zewnętrze, które osłonią od naporu wiatru.

Tadeusz Wojciechowski (ur. 1902 w Krakowie, zm. 1982 tamże) – polski malarz, architekt, witrażysta, członek lwowskiego zrzeszenia „artes”.

W 1931 r. ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej. Studiował malarstwo prywatnie u Karola Gustawa Polityńskiego, Pawła Gajewskiego, Kazimierza Sichulskiego i Jana Henryka Rosena. W latach 1936-1937 przebywał we Francji na stypendium. Zwiedził też Włochy, Grecję, Niemcy i Austrię.

Został członkiem zrzeszenia artystów „artes”. Uczestniczył w wystawach zrzeszenia, przedstawiając projekty z dziedziny architektury wnętrz. W dalszych latach wystawiał wyłącznie prace malarskie. W latach 1940-1941 wykładał w lwowskim instytucie sztuk plastycznych witrażownictwo i kompozycję malarską.

W okresie powojennym przebywał w Krakowie, gdzie zajmował się głównie projektowaniem witraży i polichromii kościelnych, m.in. katedrach we Wrocławiu i Przemyślu, kolegiacie w Wiślicy oraz w kościele cysterskim w Mogile. W prezbiterium kościoła św. Michała w Warszawie znajduje się od 1967 r. zaprojektowany przez artystę witraż „Zesłanie Ducha świętego”, który jest jednym z największych witraży w Polsce (ok. 15 m wysokości).

(WikiCom)