Aktualności

W centrum wsi Bieździedza (gm. Kołaczyce) znajduje się kamienny, gotycki kościół Świętej Trójcy wzniesiony w latach 1402-1409 z wolno stojącą dzwonnicą. Wewnątrz świątyni znajduje się szereg nagrobków i epitafiów upamiętniające licznych fundatorów. Od strony południowej do budowli przylega kaplica Zwiastowania NMP – fundacja Romerów herbu Jelita, poświęcona w 1615 r. - przykryta 16-boczną kopułą, którą wieńczy 8-boczna latarnia. Główne wejście do świątyni od strony zach. zdobi efektowny gotycki portal.

Zespół pałacowy w Grębowie (powiat tarnobrzeski) otoczony jest rozległym parkiem krajobrazowym z pokaźnym stawem zasilanym strumykiem. Wzniesiony w stylu neogotyckim pałac powstawał przez cały XIX wiek. Najpierw – dla Jana Rocha Dolańskiego - wzniesiono budynek główny, następnie wolnostojącą oficynę, którą na początku XX w. - za czasów Feliksa Dolańskiego - połączono łącznikiem z pałacem. W latach 60. XX w. dobudowano do oficyny jadalnię. Przy fasadzie ogrodowej zachowały się - wzniesiona w latach 20. XX w. – wielopoziomowe, eliptyczne schody. Do pałacu prowadzi neogotycka brama z Il poł. XIX wieku.

Obecnie od 1970 r. obiekt zajmuje internat Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego.

Stare Brusno to nieistniejąca wieś w gminie Horyniec-Zdrój. Zachował się po niej niezwykły cmentarz z ponad 300 kamiennymi nagrobkami. Najstarsze pochodzą z początku XIX w., najnowsze z lat 40. wieku ubiegłego. Teren wokół cmentarza porasta gęsty las, a nim samym kilka lat temu zainteresowali się członkowie Stowarzyszenia Przyjaciół Ziemi Horynieckiej. Od 2014 r. odnawiają systematycznie krzyże i tablice nagrobne. W tym roku kolejna partia kamiennych dzieł będzie odnowiona.

Los jednak „dodał” pracy konserwatorom kamienia. Dwa tygodnie temu zwiedzając cmentarz grupa dziennikarzy wraz z wójtem Robertem Serkisem zobaczyła olbrzymie drzewo, które zwaliło się na grupę nagrobków. Złamane przez siły natury kilka z nich, na szczęście nieznacznie, uszkodziło. - Wystarczyłby metr w jedną lub druga stronę, a straty byłyby zdecydowanie większe. Musimy szybko zorganizować ekipę, która po uzyskaniu odpowiednich zezwoleń, bo teren cmentarza to zabytek, usunie pień – mówił „na gorąco” wójt Robert Serkis. 

Wczoraj zakończono prace przy zwalonym drzewie, które pocięte usunięto z terenu starego cmentarza. Szacowane są zniszczenia zabytkowych nagrobków.

Na niedużym wzniesieniu we wsi Żłobek (d. Żołobek), tuż przy drodze Ustrzyki Dolne – Czarna stoi niewielka świątynia, dawniej cerkiew greckokatolicka Narodzenia Bogarodzicy, obecnie kościół rzymskokatolicki Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Powstała w 1830 r., w 1855 r. dobudowano do niej zakrystię i parawanową, drewniana dzwonnicę (niezachowaną). Od 1951 r., po powrocie terenów w granice państwa polskiego, cerkiew stała opuszczona. W tym czasie rozkradziono większość z jej wyposażenia, a następnie zamieniona na magazyn szyszek. Funkcję tę pełniła do 1976 r. kiedy przejął ją Kościół rzymskokatolicki. 

W sanktuarium ołtarz przeniesiony z niezachowanej cerkwi w Lutowiskach. Część dawnego jej wyposażenia znajduje się w Dziale Sztuki Cerkiewnej Muzeum-Zamku w Łańcucie (ikona Matki Bożej w typie Umilenie z XIX w., cztery chorągwie procesyjne i lichtarze). Obok cerkwi stoi dzwonnica drewniana, zbudowana ze słupów nakrytych gontowym daszkiem. 

Budowę kościoła i klasztoru Franciszkanów w Horyńcu (obecnie Horyniec-Zdrój) rozpoczął w 1703 r. Piotr Felicjan Telefus, a po przerwie w 1758 r. dokończył Mikołaj Stadnicki. Rok później wybudowano przylegający do kościoła klasztor. 2,5-metrowej grubości ściany kościoła i klasztoru oraz otaczające je kamienny mur i fosa, w przeszłości wypełniona wodą, świadczą o obronnym charakterze zabytkowego zespołu klasztornego.

Barokowa świątynia ma jedną nawę, do której przylega węższe prezbiterium, przykryte sklepieniem kolebkowym z lunetami. Wewnątrz warto zwrócić uwagę na stojącą w ołtarzu głównym, rokokową, pokrytą złotem rzeźbę patronki świątyni - Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej. W ołtarzach bocznych XVIII-wieczne obrazy przedstawiają św. Franciszka z Asyżu i św. Antoniego Padewskiego. Łuk tęczowy, oddzielający nawę od prezbiterium, pokrywają oryginalne freski, powstałe w czasie budowy kościoła, natomiast polichromie w nawie z końca XIX w. są dziełem Jana Talabińskiego.

turystyka smaki zielone eprocarpathia